MARCELO COMEZA NO COLEXIO! Por Tamara Ferro e Marta Redruello

Esta é a historia dun neno chamado Marcelo. El era 

un neno de sies anos, moi simpático e ao que lle gustaba moito xogar.

Marcelo estaba moi contento porque comezaba no colexio. Estaba moi nervioso e non deixaba de pensar en cómo sería a profe e os demais nenos.

Chegou o gran día! Marcelo colleu a súa mochila e cando chegou ao colexio despediuse dos seus papás.
Cando tocou o timbre, todos os nenos correron hacia a porta, e aquí comezaron os problemas de Marcelo.

Marcelo necesita unha cadeira de rodas para camiñar, e para entrar no colexio habían unhas escaleiras. El non podía entrar, necesitaría unha rampa.

A Marcelo non lle quedou máis remedio que pedir axuda e chamou a uns nenos grandes que se dirixían á porta, pero estes dixéronlle que chegaban tarde. Marcelo púxose a chorar porque non podía entrar no colexio.

A súa profe saíu a buscalo e axudoulle a entrar na clase. Marcelo estaba triste porque pensaba que era diferente.

Despois, a profe propuxo un xogo, "vamos a xogar ao baloncesto!", no que os nenos tiñan que intentar encestar o balón na canasta, pero Marcelo non podía participar.

A profe díxolle que se quedara nunha mesa pintando un debuxo, pero a el non lle gustou e púxose máis triste, el quería xogar.

Á hora do recreo, un neno chamado Pablo achegouse a Marcelo, e preguntoulle por qué estaba triste. Explicoulle que estaba triste porque ninguén lle facía caso por estar en cadeira de rodas, e el o que quería era facer amigos.

Pablo deulle unha aperta e díxolle que el sería o seu amigo.
Pablo e Marcelo fixéronse moi bos amigos e estaban sempre xuntos.

Como eran tan alegres e pasábano tan ben, todos os demais nenos querían xogar con eles.

Así se percatou a profe de que se portara mal con Marcelo e comezou a inventar xogos para todos.
 

Desde ese día no colexio fixéronse grandes cambios. Construíron rampas para entrar no colexio e adaptaron os espacios para que todos os nenos fosen contentos á escola.